Zatęskniliśmy już za porankami, podczas których byliśmy wyganiani przez słońce z namiotu. Tym razem poranek również był niemiłosiernie zimny, bo termometr wskazywał zaledwie 14 stopni Celsjusza. Na dodatek niebo było całkowicie zachmurzone, więc na szybkie ocieplenie raczej się nie nastawialiśmy.
Nocleg 3 kilometry przed przełęczą nie był dobrym pomysłem, ponieważ rano po wyjściu z namiotu nie było niczego widać. Jako że spaliśmy w górach, to powitało nas 12 stopni Celsjusza oraz gęsta mgła. Nie pozostawało nam nic innego jak ubrać się ciepło, zwinąć mokry namiot, i ruszyć przed siebie z nadzieją, że z czasem się rozpogodzi.
Kolejny ranek na hiszpańskiej ziemi przywitał nas tradycyjnie mokrym namiotem. Nie to było jednak najgorsze, ponieważ temperatura po wyjściu z namiotu wynosiła zaledwie 12 stopni Celsjusza. Jednak nie takiego sierpnia w Hiszpanii oczekiwaliśmy
Poprzedniego dnia zostaliśmy zaproszeni na śniadanie przez jednego z Hiszpanów. Rano zostawiliśmy więc wszystkie rzeczy w namiocie i poszliśmy do Profesora ekonomii, który już czekał na nas ze śniadaniem na swojej werandzie. Na stole znalazło się
Tym razem namiot był rano suchy, więc mogliśmy ruszyć na trasę szybciej niż zazwyczaj. Na początku jednak wróciliśmy się 3 km do małego, ale słynnego miasta Santillana del Mar. Poprzedniego dnia była tam masa turystów, więc
Lato w Hiszpanii, zwłaszcza tej północnej, bywa kapryśne. W nocy padał bowiem deszcz, który utrzymał się do godzin porannych. Nie byliśmy jednak tym faktem mocno zaskoczeni, czy też oburzeni. Tego ranka po prostu pospaliśmy godzinę dłużej, startując
Pierwszy raz od dłuższego czasu padał w nocy deszcz. Skutkowało to tym, że rano temperatura osiągała ledwie 14 stopni Celsjusza. Poczekaliśmy aż namiot trochę przeschnie i grubo ubrani ruszyliśmy w kierunku Vitorii – stolicy Kraju Basków.
Nocleg na stadionie był całkiem ciekawym doswiadczeniem. Rano zaskoczyła nas tylko pogoda, ponieważ było jedynie 16 stopni Celsjusza. Zjedliśmy szybko śniadanie i trzeba było zacząć jazdę. Do stolicy Navarry – Pampeluny mieliśmy 45 kilometrów, więc postanowiliśmy